Dag 1: Amsterdam - Vancouver

Op voorhand een waarschuwing als het eerste verhaal wat warrig is, want een 9 uur langere dag is een aardige aanslag op onze hersens. Terwijl de duisternis zich hier aandient maar een verhaaltje tikken tegen het in slaap vallen, nadat we een eerste verkennende wandeling gemaakt hebben in Vancouver.

De reis verliep bijzonder voorspoedig. De rij bij KLM en bij paspoorten was eigenlijk zo opgelost en bij de security check was niet eens sprake van een rij. Dus nog wat tijd voor een stop bij de airport lounge waar ik van de bank naartoe mag. Boarding was ook vrij simpel, niet de 'lastige vragen' die je bij een trip naar de VS krijgt en ook niet gedoe met veel te veel handbagage zoals op Europese vluchten tegenwoordig. Twee plekjes bij het rechterraam bleken een goede keuze, want na een paar uur dichte bewolking kregen we plotseling fraai zicht op Groenland. Wat uit de lucht leek op bootjes waren (uiteraard) drijvende ijsbergjes. Een paar maaltijden, een film en wat uren hangen verder waren we blij dat we na ruim 9 uur vliegen de daling inzetten. Zicht op de Rocky Mountains daarbij was prachtig. We zagen ook een paar pluimpjes rook van bosbranden, maar erg veel leek dat niet.

Om 13.45 locale tijd een zachte landing op het vliegveld van Vancouver. Immigratie en douane wordt daar grotendeels door een computer afgehandeld en nog geen uur later waren we aan het zoeken naar de balie van Alamo voor onze auto. Dat duurde voor ons gevoel iets langer dan nodig (wanneer wordt dat proces eens efficient?) maar om 15.30 tuften we in onze rode Mitsubishi dinges (type moeten we nog opzoeken) richting de stad. Prachtig weer en een boel stoplichten verder vonden we ons hotel Granville Suites (net over Granville bridge waar 'downtown' begint) dat van buiten nauwelijks opvalt.

De hoeveelheid informatie die de Aziatische mevrouw bij inchecken over ons heen stortte was maar net te verwerken voor onze inmiddels half slapende hersens, maar het kwam er onder andere op neer dat we gratis mochten parkeren in de garage omdat ik al in maart had geboekt. Nadat we onze spullen in de fraaie ruime kamer op de 10e verdieping hadden gedropt wilden we wel eens de benen strekken en iets aan het hongerige gevoel doen. Op Granville Bridge hadden we prachtig zicht op allerlei vaartuigen onder ons van kano's, waterfietsen en watertaxi's tot fraaie jachten. Onder ons ook Granville Island, een tot uitgaanscentrum omgetoverd oud havengebied. De route om er te komen was wat onlogisch (vond een local zelf ook toen we het vroegen). In het zonnetje werkten we er de 'afhaalchinees' naar binnen die we in het food court gekozen hadden. Prima tegen het slappe gevoel dat zich van ons meester had gemaakt. Een vrolijke gezellige boel om ons heen op dit eiland waar veel draait om water en boten.

Terug de brug over richting downtown zochten we een bank. Granville street was duidelijk een van de oudere straten van de stad en nu vooral uitgaanscentrum. De talloze horeca gelegenheden stroomden vol, maar ook de stoep stond soms volgepakt. Dat bleek te gaan om de bokswedstrijd 'van de eeuw' die op schermen te zien was. Met een berg gepinde dollars op zak werd het tijd om ons bed op te zoeken. Op naar een eerste onrustige nacht na een dag die 9 uur langer duurde. Zo warrig is het verhaal toch ook niet geworden, maar nu wel tijd om .... zzz.

PS Wie heeft er nu gewonnen?