Dag 2: Vancouver te fiets en te voet

Klassieke 'fout' op vakantie is om je eerste dag te veel te doen, maar het was ook zulk mooi weer en er was zoveel moois te zien. Na de te verwachte 'brakke' nacht (9 uur tijdsverschil overbrug je niet in een dag) schoven we om 7 uur aan voor het ontbijt. Dat was me een bord waar we wel een halve dag op konden teren: bruin brood, scrambled eggs, bacon, worstje en hash browns (gebakken aardappels).

Het was rustig op straat - zondag immers - toen we naar de fietsenwinkel liepen. In een mum van tijd hadden we twee rijwielen te pakken. Beetje wennen qua 'zit', maar het fraaie weer en de fietspaden langs het water lonkten. Op zo'n schitterende zondagochtend lijkt half Vancouver wel actief. Veel fietsers, skaters, joggers en wandelaars op paden langs Falls Creek, English Bay en Stanley Park. Het ene uitzicht was nog fraaier dan het andere, dus er werden aardig wat 'rolletjes' vol geschoten.

Stanley Park is een geweldig fraai natuurgebied grenzend aan downtown Vancouver dat zich uitstekend leent voor de fiets. Vancouver is aan alle kanten omgeven door water en ongetwijfeld ontstaan door de ideale ligging aan de monding van de rivier die de boomstammen uit het binnenland aanvoerde en de natuurlijke zeehaven aan de andere kant. Halverwege Stanley Park merkte je de invloed van de zee: meer wind en golfjes op het water. Erg grappig was de zeehond die lag te zonnebaden op een rots en netjes poseerde voor onze camera. Werd ook niet direct zenuwachtig van de kanoers die hem passeerden.

Na drie uur fietsen en een koffie/theestop bij een voormalig Roundhouse (keerlus van de vroegere spoorlijn) vervolgden we onze stadsverkenning te voet. Het zuidelijke deel van downtown is pas in de laatste decennia ontwikkeld. Die plek was voorheen in gebruik voor hout- en andere industrievormen. Via het Olympische (voetbal-)stadion en de ijshockeyhal van de Vancouver Canucks bereikten we China Town en Gastown, twee oudere wijken van de stad. Het contrast met de dure appartementen van Granville kan haast niet groter. Hier erg veel zwervers, artiesten en bedelaars op straat. Portland heeft de naam 'weird' te zijn, maar Vancouver kan er op punt van excentriciteit ook wat van.

De gasklok toeterde zijn deuntje voor de talrijk aanwezige toeristen. Canada Place, de aanlegsteiger voor cruiseschepen, lag 'vol' met onder andere de Noordam van de Holland America Lijn. Wat een varende flatgebouwen zijn die schepen. Het was een laden en lossen van brandstof, bagage en opvarenden. Even verderop was het ook een komen en gaan maar dan van watervliegtuigjes. Harbour Air vloog af en aan naar onder andere Vancouver Island. Leuk om het gepruttel van deze toestellen te horen en zien. Al met al liepen we alweer uren in de steeds warmer wordende zon. Het was ruim na 5 uur toen we onze stadswandeling erop hadden zitten en lekker verkleurd op bed neerploften. Morgen gaan we varen.