Dag 9: Jasper National Park

Alpine Manor B&B

En alweer een prachtig afwisselende dag in het Jasper National Park gehad ondanks dat het weer niet optimaal was. Zoals voorspeld zou het de hele dag een beetje op en af zijn met wolken, opklaringen en wat regen. Onze timing was daarbij best goed te noemen. Voor het ontbijt in ons eigen 'huis' liepen we naar het bezoekerscentrum om een permit te bemachtigen voor Mount Edith Cavell. Vanwege werkzaamheden daarboven wordt er slechts een beperkt aantal auto's elke dag toegelaten. Omdat er opklaringen aan het einde van de dag voorspeld werden vroegen wij om een permit voor 16.00 uur.

First Lake

Op het ochtendprogramma stond een wandeling naar de Valley of the Five Lakes. Prima te lopen bergpaadjes die rond drie fraaie bergmeertjes voerden met zicht op meer 1 en 5. Hoewel het een best populaire wandeling was ook af en toe volkomen stilte over de gladde waterspiegel, slechts verstoord door een ijverige libelle. De Athabasca Falls waren indrukwekkend maar zullen wellicht morgen met zon nog fraaier kleuren. Door de regen van vannacht was het water grijsbruin van kleur en de lucht begon dicht te trekken. Tijd voor de meegebrachte lunch, in de auto deze keer.

We hadden nog wat tijd tot Edith Cavell en vulden die met een wandeling door Jasper. Souvenirs tot je een ons weegt en we hebben onze bagage weer met een paar ons aangevuld. Na een koffie/theestop zagen we een soort muzikale 'first nations' workshop in de hal van de ... brandweer. Zeker in een goede bui daar vanwege de neerslag. Ondertussen tuften de goederentreinen heen en weer over het spooremplacement. Qua personentreinen is het schema vrij overzichtelijk. Als we het goed begrepen gaat er dagelijks één trein de ene en één trein de andere kant op. De eindbestemming wisselt per dag. De trein van vandaag was een paar uur vertraagd in ieder geval. Als je achter zo'n sjokkende goederentrein zit kan het ook wel even duren.

Tegen vier uur meldden wij ons met onze vergunning bij de weg die naar Mount Edith Cavell leidde. Dat was 14 kilometer over een voor Canadese begrippen doodenge weg. Voor Europese begrippen een niet al te brede bergweg met wat haarspeldbochten. De imposante berg van bijna 3400 meter doemde als een steile wand voor ons op, de top nog altijd in wolken gehuld. Vanaf het parkeerterrein was het nog een kleine kilometer wandelen naar een indrukwekkend uitzichtpunt. Boven op de steile wand lag eeuwig ijs waaruit kleine stroompjes als watervallen loodrecht in het meer doken waar ook kleine ijsbergjes dreven. We begrepen dat in 2012 er een major incident was geweest waarbij grote stukken ijs en berg in een klap het landschap hadden veranderd. Aan de rand van het ijsmeer voelde je de enormheid van de berg nog meer, maar ook de kou die van het ijs af kwam.

De zon had zich weer volop gemeld in Jasper toen we iets na zes uur ons meldden bij onze B&B. De eigenaars hebben we gisteren maar heel kort gezien. Zij zijn erg druk met hun zoon die MS-patient is en die in erg slechte toestand in het ziekenhuis ligt. Vorige week hadden ze nog gasten verplaatst naar andere locaties, maar het ging nu ietsje beter zodat wij wel gewoon konden komen. Wij boften dus, maar wel heel triest voor deze aardige mensen.

In een gezellig family restaurant op de hoek van onze straat een prima maaltijd genuttigd. Daarna nog een mooie wandeling door het 'woongedeelte' van Jasper gemaakt. Fraaie huizen in allerlei stijlen, waarvan er veel zoals het onze deels verhuurd worden. Erg weinig 'vacancy' in dit lange weekend zo te zien. Je zult hier maar wonen, zo midden in de overweldigende natuur ver van welke ander dorp of stad ook. Al met al hebben we weer 15 kilometer gelopen vandaag. Enige wat aan onze Jasper beleving nog ontbreekt is 'wildlife'. Ondanks eindeloos veel waarschuwingen voor weet ik wat allemaal hebben we nog niet groter dan een eekhoorn aan ons voorbij zien trekken. Op de stoep  liggen de uitwerpselen van elks, maar we zien ze nergens. Hopelijk morgen meer succes als we over de wereldberoemde Icefields Parkway naar Lake Louise rijden.